Majętny Radost zamierza wyswatać swojego bratanka Gustawa z piękną Anielą – córką mieszkającej po sąsiedzku Dobrójskiej. Strony szybko uzgadniają małżeński kontrakt. Problem w tym, że Gucio spędza noce w karczmie „Pod Złotą Papugą”, uwodzi kobiety, pije, tańczy i ani myśli się żenić.

Komedia Michała Bałuckiego w reżyserii Krystyny Jandy. W rolach członków tytułowego „klubu kawalerów” wystąpili: Jerzy Stuhr, Janusz Gajos, Cezary Pazura, Marcin Dorociński i Zbigniew Zamachowski.

Nieszczęsną, udręczoną tęsknotą za ojcem królewnę wydano za poczciwego, prostego wieśniaka. Gdy dowiaduje się o tym brat Elektry – Orestes, oboje knują plan zemsty. Elektra podstępem zwabia do wiejskiej chaty swoją matkę – Klytajmestrę, by wspólnie z bratem pozbawić ją życia.

W rodzinnym domu Celiny Bełskiej spotykają się doświadczone przez los kobiety – jej dwie owdowiałe córki Julia i Maria, wnuczki Joanna i Róża i synowa Tekla. Każda o innym usposobieniu, każda na swój sposób przeżywa osobiste tragedie. Szukają u siebie zrozumienia, ciepła i psychicznego wsparcia. Najważniejszym tematem ich rozmów jest miłość, jej znaczenie w życiu kobiety. Uczą się sztuki rezygnacji, pogodzenia się z losem.

Słynna komedia Aleksandra Fredry w reżyserii Krystyny Jandy. W dworku Majora na wsi wypoczywają jego przyjaciele – huzarzy. Kawalerski błogostan nie trwa jednak długo. Majora odwiedzają bowiem trzy siostry, które mają plany dotyczące ożenku Majora.

Portret czterech kobiet z jednej krakowskiej rodziny. Historia matki, córki, wnuczki i prawnuczki, które oprócz więzów krwi łączy coś jeszcze alkoholowy nałóg. Temat przekazywanych w sztafecie pokoleń uzależnień posłużył autorce do stworzenia obrazu społeczeństwa od lat trzydziestych do dnia dzisiejszego.

To opowieść o młodości, dojrzewaniu nastoletniej dziewczyny, ale też o małej społeczności – lękach i mechanizmach, które nią rządzą.

Portret ciemnej strony relacji polsko-żydowskich, historia osnuta wokół tragedii w Jedwabnem. Bohaterami jest dziesięcioro uczniów jednej klasy, których losy i wzajemne stosunki zostają całkowicie odmienione wskutek wybuchu II wojny światowej.

Sztuka napisana jest w poetyce dramatu romantycznego, a gorący dziś temat dzikiej reprywatyzacji gruntów i nieruchomości ujęty został w formę literackiej przypowieści z elementami groteski.

W niewielkiej miejscowości na Ziemiach Odzyskanych stoi stary poniemiecki dom. Spotkają się w nim Matka, Wdowa, Syn i duch niemieckiej dziewczynki, która wraz z rodziną mieszkała w tym domu i w nim zginęła pod koniec wojny. Ich spotkanie to opowieść stworzona z pojedynczych losów, listów, świadectw.

Groteskowa fabuła i forma pozwala uzmysłowić widzowi, jak płaskie i pozbawione szacunku bywa dzisiaj myślenie o współczesnej polskiej wsi i jak nieprawdziwy jest jej obraz choćby we współczesnym dramacie, czy filmie. Takiej wsi polskiej, jaką próbują nam wmówić dzisiejsi twórcy, po prostu nie ma! zdaje się twierdzić autorka sztuki.